Ik weet niet wat of hoe ik dit nu moet opschrijven....verwoorden...
Namens Marijke dit droevige bericht.
Droevig, maar opgelucht dat Twin niet meer moet vechten tegen een vijand die dit keer niet was te verslaan.
Mijn vriend...makker...voorbeeld....
Oud en Nieuw 2019/2020...toen hoorde we het voor het eerst.
"Ik ben ziek, het wordt zwaar, maar het komt goed, ik wordt 80 jaar!"
Nu,
na 2½ jaar....in een achtbaan te hebben gezeten van optimisme, angst, vrees, hoop, beter, slechter, goed bericht, slecht bericht, lachen, huilen, vechten, emoties, alternatieve behandeling, andere opties, zwaardere kuren....en dat was dan nog maar 1 ritje, want het lijkt erop of we talloze malen zijn ingestapt met Twin, Marijke, hun familie en naaste vrienden....
Nu
maakt hij het laatste ritje alleen. Een heel rustig ritje ditmaal...kalm, zodat hij nog om kon kijken naar Marijke, ons.... wij blijven beneden Twin...en zwaaien je uit...
.
Vanmiddag, 22 juni om 17:42 in het Anthonius ziekenhuis van Nieuwegein hebben wij Twin uitgezwaaid met Marijke, de familie en een paar hechte vrienden en vriendinnen....Twin is 80 jaar geworden....ohnee.... 62...
Rust zacht lieve Twin....
Heeel veel sterkte voor Marijke, familie en vrienden....
Meer details over de uitvaart volgen.
Maar 1 ding is zeker....Twin was gek op het motorrijden, en ik hoop op al jullie medewerking zodat wij als clubgenoten een mooi afscheid kunnen verzorgen in die stijl.
-Link naar Twins last Ride
Kokkie
